Dé schijnbeweging van De Zwaluw
Sinds een aantal jaar kampt voetbalvereniging De Zwaluw met een probleem. Een groot probleem. Nee, het probleem is niet een spelers of een trainer. Er zijn namelijk genoeg voetballers die het eerste elftal van de Oeffeltse trots willen halen. Het probleem is van grotere aard. De Zwaluw mist een echte, een vaste grensrechter.
Arie van Elst, Geert Thielen en vooral Bert Fransen zwaaiden de vlag met veel soepele bewegingen de afgelopen seizoenen in de rondte. Het probleem om een grensrechter op te been te brengen, was geen probleem. Totdat Bert Fransen vorig jaar aangaf te willen stoppen. Dankzij smeekbedes van spelers en staf van het eerste elftal zag Bert zich genoodzaakt nog een jaartje eraan vast te plakken. Zonder mee te trainen met de selectie kon hij de mannen van ’t Urst nog makkelijk bijbenen. Als een ware linksbuiten had hij wekelijks het krijt aan zijn schoenen, niets leek een glansrol als vaste grensrechter nog in de weg te liggen.
Maar helaas. Bert had afgesproken maar één jaartje door te gaan met vlaggen, want ook Bert heeft ambitie. En inderdaad hij kan ook meer dan vlaggen. Het echte krijt aan je schoenen en de kick die het voetballen geeft, haal je pas als je zelf op het veld staat. Tussen de lijnen om precies te zijn. En ook de reserve grensrechters (Arie en Geert, red.), die zo nu en dan kwamen als Bert niet kon, hadden ook geen zin om een heel seizoen lang van 22 spelers en tientallen supporters te horen dat ze er geen hout van kunnen. En daarom laat de vervanging van Bert nog op zich wachten.
Waar vorig jaar een transfer bij het eerste elftal wel rond kwam (en overigens was deze transfer van korte duur zo weinig baanbrekend is het dit jaar. Dezelfde spelers, dezelfde tribune en zelfs dezelfde trainer. Niets nieuws tot op heden. Maar de toptransfer moet nog komen. Elk jaar iets nieuws, daar knapt een gemiddelde Zwaluwsupporter wel van op.
Wat te denken van een vrouwelijke grensrechter. Zo een die bloedmooi is en die alle tegenstanders van De Zwaluw verblindt met haar oprechte vlagsignalen en sexy uitstraling. Zo een waarbij de supporters van de tegenstander niet meer kunnen zeuren of het wel of geen buitenspel is. Het voetbal is namelijk meer dan alleen achter een bal aanrennen en dan kijken wie na negentig minuten het vaakst de bal in het netje bij de tegenstander heeft gelegd.
Het voetbal zit namelijk vol schijnbewegingen: van een dubbele schaar, via een cornervariant tot een andere tactiek. In het voetbal gaat het erom dat je de tegenstander op een of andere manier in je val laat lopen, verleidt tot het maken van fouten. En waarom zou dat niet kunnen met een vrouwelijke grensrechter? Ik raad dan ook het bestuur aan om maar snel actie te ondernemen, want de beste transfer van het jaar en tevens de beste schijnbeweging van De Zwaluw is er maar één: een vrouwelijke grensrechter.
Tekst: Dominique Pichel
Pupil van de Week
