BWH: Zwaluwbode is beter ingeburgerd

Hieronder de zesde column in de serie. Geschreven door Willem. Over de vergelijking tussen de Zwaluwbode en de website van onze voetbalvereniging.

door Willem Menting - Het is weer woensdag en het begint al een beetje vertrouwd te raken. Een column op de site. Voor de derde keer alweer. Maar schijnbaar is niet iedereen fan van deze snel veranderende wereld, blijkt uit de laatst uitgekomen Zwaluwbode. Terwijl Twitter, Facebook en andere social media niet meer weg te denken zijn uit onze samenleving. Echter blijft onze vereniging niet achter.

Ja, de column van Knölleke is ook een deel van onze vereniging. Het is een beetje als een column van Johan Derksen die iedere woensdag in de Voetbal International te lezen is. Oud en vertrouwd. Deze Knölleke haalde het meerdere keren naar voren in zijn stuk in de Zwaluwbode van afgelopen mei.

Eigenlijk is het ook apart, er hoeft maar iets te gebeuren en de hele wereld heeft er weet van. 

Dit ‘probleem’ is dus aangehaald in de afgelopen Zwaluwbode. Dit kan natuurlijk niet onbesproken blijven, want er is ook nog altijd iets als nostalgie en historie. Al zo lang ik het kan herinneren staat er een column achterin de Zwaluwbode. En datzelfde papiertje dat een paar keer per seizoen in de bus valt, is ook niet meer weg te denken uit de clubgeschiedenis. De wist je datjes blijven altijd verrassend en lachwekkend om te lezen; het wel en wee van alle teams komt naar voren.  

Ook de voorzitters en de secretaris hebben hier de kans om zich te richten op onze leden. Nee, er zijn talloze redenen te bedenken om dit in ere te houden. En dat is ook zeker de bedoeling, natuurlijk wordt dit gezien als concurrentie voor de andere columns die onze vereniging kent. Maar wat is er nu mis met verschillende meningen?

Hij – of misschien wel zij, wie zal het zeggen – noemde het zijn oude vertrouwde Zwaluwbode, dit is eigenlijk voor de meeste leden zo het geval. In ieder geval deel ik deze mening. En het vertrouwde hoeft dus wat mij betreft niet te verdwijnen. Echter is het veranderen niet tegen te houden en zo gebeurd het dus ook dat alles snel openbaar wordt gemaakt door verschillende media. Geheimen zijn er dan ook nauwelijks meer en al snel is alles openbaar.

Nee, de tijd staat niet stil. Zo kan het ook gebeuren dat onze E1 het afgelopen dinsdag opnam tegen een Russische opponent uit Stalingrad. Dit was dertig jaar geleden totaal niet denkbaar. En nu met een telefoontje met Easter Open oprichter Tiny van Gemert is het binnen enkele minuten in kannen en kruiken. De Russen waren toevallig in de buurt en wilde wel een potje ballen. 

Dat is natuurlijk een kans uit duizenden. Dit is maar een voorbeeld, maar er zijn er nog meer te geven. De wereld verandert namelijk en dat is niet tegen te gaan. We zullen het er mee moeten doen, en altijd het positieve ervan moeten inzien. Het is een soort revolutie die niet te stoppen is en die we ook niet moeten willen stoppen. 

Dit geldt ook voor de Zwaluwbode, het laatste stukje nostalgie dat er nog over is van onze club. Ze noemen het niet voor niets het officiële orgaan van de club. En met haar dertiende jaargang en de tachtigste  uitgave die afgelopen week op de deurmat viel, is het nog altijd een stuk beter ingeburgerd dan de columns op de site waarbij de teller nog maar op zes staat. Tot over twee weken, want dan ziet u ‘mij’ weer op dit medium.