"Voetbal is weer voetbal zoals het hoort te zijn"

Er was alleen een probleem: we, mijn studiegenoot en ik, hadden nog altijd geen kaartjes voor deze wedstrijd. De wekker ging die dag vroeg af, we stapten in de auto en reden naar Anfield Road. Het aardige vrouwtje achter de kassa vertelde ons namelijk vrijdag dat we zondag maar terug moesten komen. Wij als brave Hollandse studenten luisterden.

Dit keer hadden we meer geluk. Twee kaartjes voor The Kop, een van de meest indrukwekkende tribunes van het Engelse voetbal, bemachtigden we. Vol ongeloof liepen we terug naar de auto. We hadden de kaartjes namelijk in de pocket!

We besloten vroeg naar het stadion te gaan om nog wat sfeer te proeven. In de wijk rondom het stadion kleurde alles rood. De gesloten winkels rondom Anfield hadden rode luiken en rode deuren. De supporters waren aan het genieten van fish and chips of een lekkere pie. En toen viel ons iets op, er liepen mensen in Newcastle Unitedshirts. Gewoon tussen de Liverpoolsupporters in. ‘Dit kon toch niet waar zijn?’, was mijn eerste gedachtegang. ‘Waarom pakte geen enkele Liverpoolfan ze aan? Kon dit allemaal in Engeland?’

Het gaat er hier rondom de wedstrijden zo gemoedelijk aan toe. Verschillende supportersgroepen lopen door elkaar, zonder elkaar de huid vol te schelden. Natuurlijk is er vijandigheid binnen het stadion. Je support namelijk een andere club en dan kan je het niet met elkaar eens zijn. De supporters worden echter hier niet behandeld als een stel wilde dieren in een veel te kleine kooi. Ze hoeven niet in een goederentrein aan te komen bij het stadion.

Toen ik dit allemaal zag, kon ik alleen maar hopen dat het in Nederland ook ooit weer zo zou zijn. Voor het binnengaan van het stadion werd niemand gefouilleerd op verboden middelen. Het was blijkbaar niet nodig om zoiets te doen. Later kregen we te horen dat de straffen zodanig zijn dat iedereen het wel laat om dingen op het veld te gooien. Overal in het stadion hangen camera’s die de supporters in de gaten houden.

Bij Liverpool buurman Everton F.C. horen we een dag later dat het zelfs bij de Merseyside-derby mogelijk is om supportersgroepen door elkaar te laten lopen. Er wordt wel het een en ander naar elkaar geroepen, maar het loopt niet meer uit de hand. Voetbal heeft hier in het verleden natuurlijk een naam opgebouwd. Tegenwoordig is het op deze plek weinig meer van te merken. Niet in het midden Engeland in ieder geval. In het noorden én in Schotland schijnt het af en toe nog wel eens anders aan toe te gaan.

Voetbal, in veel landen volkssport nummer een, is weer zoals het hoort te zijn. Het brengt mensen samen. Iedereen die komt, deelt toch dezelfde liefde? Iedereen vindt het spelletje toch geweldig. Het is toch alleen maar mooier als we hier samen van kunnen genieten. Al hebben we een andere kleur shirt aan. 

Willem Menting is voor zijn studie een kleine week in Engeland. Op http://hillsborough2012.tumblr.com/ blogt hij samen met studiegenoot Bas van den Hoven over zijn voetbalervaringen op het voetbalgekke eiland.