Trots overheerst na mislopen promotie

De Zwaluw 100 jaar , Senioren — Gepubliceerd op 08 juni 2018 14:45 door Dominique Pichel

Uitgerekend op de dag van het 100-jarige jubileum van De Zwaluw speelde het eerste de belangrijkste wedstrijd van het seizoen. De terugwedstrijd tegen RKKSV uit Kruisstraat, waar uit met 2-1 verloren werd. Supportersclub Les Bleus zorgde voor sfeervolle taferelen bij aanvang van de wedstrijd en het in groten getale aanwezige publiek maakte zich op voor een spannend duel. 

De eerste helft was De Zwaluw de betere ploeg zonder echt tot kansen te komen. RKKSV leunde wat achterover, had immers genoeg aan een gelijkspel, en De Zwaluw had veel meer balbezit. Toch was het RKKSV wat bijna tot scoren kwam. De bal werd echter gelukkig, voor al wat Oeffelt was, net voor de doellijn door Sam Raap tot corner verwerkt.  

Loon naar werken
Aan het einde van de eerste helft was RKKSV plots de betere ploeg en iedereen die De Zwaluw een warm hart toedroeg verzoende zich al met een 0-0 ruststand. Maar het was de thuisclub die de beste aanval van de eerste helft neerzette en dit beloond zag worden. Aanvoerder Willem van Haren ging op links goed door en zijn afgemeten voorzet werd door Merijn Elbers fantastisch op waarde geschat: hij schoot de bal onberispelijk in het dak van het doel. Loon naar werken voor deze nimmer aflatende  Zwaluwaanvaller. De Zwaluwharten begonnen harder te kloppen en de 1-0 ruststand gaf hoop op een jubileumwaardig eindresultaat. 

Tandje bijschakelen
Een tandje bijschakelen zal de trainer van RKKSV gezegd hebben. De Zwaluw werd na rust op het middenveld vaster en vaster gezet, zodat wederom genoodzaakt was om veel de ‘lange bal’ te hanteren. Iets wat ook in de heenwedstrijd en de eerste helft teveel gebeurde. Juist daar waar gevraagd werd om een goede opbouw via het Zwaluwmiddenveld, werd helaas (soms ook genoodzaakt door het feller opjagen door RKKSV) die ‘lange bal’ gehanteerd. Daardoor kwam De Zwaluw kwam niet echt tot goede aanvalspatronen. 

RKKSV voelde zich sterker de tweede helft en kreeg de beloning. Het was uiteindelijk een ‘froemelgoal’, ja anders kan ik het niet noemen, die de hoop bij RKKSV terugbracht. De bal werd tot tweemaal toe nog geblokkeerd maar verdween uiteindelijk in het Zwaluwdoel. Toch kreeg De Zwaluw hierna een mooie kans toen Willem van Haren zijn ‘doelpuntenmaatje’ Boyd van Sambeek de diepte in stuurde. Boyd wilde de bal over de keeper stiften, zijn inzet ging echter net naast het doel. 

De Zwaluw was even beduusd en kon niet voorkomen dat RKKSV een voorsprong nam. Een prachtige voorzet van de aanvoerder van RKKSV werd, zo mogelijk, nog fraaier binnen gekopt door één der RKKSV-voorwaartsen. Ja ook als Zwaluwsupporter moet ik erkennen: een héél mooi doelpunt. Natuurlijk: de voorzet had eruit gehaald moeten worden, de inkoppende man had niet vrij mogen staan, maar ja voetbaldoelpunten ontstaan nu eenmaal meestal door ‘foutjes’ van de tegenpartij. 

Hoop doet leven
Na de 1-2 leek het boek gesloten voor De Zwaluw. Toch kwam er weer hoop in de Zwaluwharten. RKKSV dat zich al lange tijd bezig hield met irritant tijdrekken krijgen het deksel op de neus. In de, officieel, 83e minuut (er zouden nog vele minuten worden bijgeteld voor het eerder genoemde irritante tijdrekken) werd Merijn Elbers binnen de zestien neergelegd door de, verder uitstekend keepende, doelman (hij kreeg geel voor deze overtreding, zoals overigens velen van RKKSV voor, met name, commentaar op de leiding). De strafschop werd door Willem van Haren snoeihard via de onderkant van de lat binnengeschoten. 2-2 met nog zes minuten voor De Zwaluw en vele minuten blessuretijd: het kan nog. 

De Zwaluw begon daarna een alles-of-nietsoffensief. Er werd aanvallend gewisseld, verdediger Sam Raap eruit en aanvaller Stan Geurts erin. De ballen werden naar voren gepompt en RKKSV kreeg meer ruimte voorin. Toch lag knullig balverlies achterin aan de grondslag voor de knock-out van De Zwaluw. Eén van de Zwaluwmannen had balbezit in de achterhoede en wilde (bij een één op één situatie) de tegenstander uitkappen. En u raad het al: balverlies, de speler van RKKSV kan op links doorgaan en zijn perfecte voorzet werd door één der voorwaartsen van RKKSV feilloos binnen getikt. RKKSV kwam op 2-3 en hiermee kwam het jubileumsprookje ten einde. Het kaarsje ging uit. 

Domper op het jubileumweekend?
Na het laatste fluitsignaal van de goed leidende scheidsrechter en zijn voortreffelijk assisterende grensrechters (compliment aan hen drieën!) was RKKSV uiteraard in feeststemming en De Zwaluw dompelde zich onder in verdriet. Het had zo mooi kunnen zijn tijdens het 100-jarig bestaan, maar helaas is het sprookje van De Zwaluw 1 net niet helemaal goed geëindigd. Meteen na de wedstrijd uiteraard verdriet en teleurstelling. Maar een dag later, ook al enkele uren na de wedstrijd kwam en komt de bezinning. 

De Zwaluw 1 heeft een prima seizoen achter de rug. Tweede in de eindrangschikking, waarbij aangetekend dient te worden dat Estria ook de allerbeste was in de klasse. Dus voor De Zwaluw was dit jaar de tweede plek het hoogst haalbare en zie daar: die tweede plek halen we ook. Een serie van tien wedstrijden winst op rij bracht ons tot dit toetje van de competitie. Twee heerlijke wedstrijden tegen een gelijkwaardige tegenstander uit de vierde klasse. 

En inderdaad, net niet. Als die ene bal, als dat foutje niet, als die aanvaller nou net. We kunnen hierover blijven mijmeren maar het verandert helemaal niets.  Een domper op het jubileumweekend? Donderdag na de wedstrijd héél even, nou vooruit een aantal uurtjes, dacht ik dat het zo zou zijn. Maar alles overziend, alles relativerend, kan ik concluderen dat we een prachtig seizoen hebben gehad met een heerlijk toetje. Al had dat toetje natuurlijk altijd wel wat beter kunnen smaken. 

Trots en tevreden
Uiteindelijk mogen we allemaal héél trots en tevreden zijn op de prestaties van ons eerste. Na de wedstrijd werd door supportersclub Les Bleus ook nog de ‘Man of the match’ bekend gemaakt. Het werd de afscheid nemende trainer Patrick Nabuurs. Hij werd naar voren geroepen met de leus: ‘Hulde aan de man, die De Zwaluw naar de nacompetitie brengen kan’.

Scheidend trainer Patrick nam daarna het woord. Bedankte alles en iedereen wat De Zwaluw was, maar vooral zijn jongens van het eerste. Hij vond het jammer dat hij, in verband met rugklachten hij na drie jaar afscheid moest nemen van De Zwaluw. Hij wist zeker dat de nieuwe trainer (Dennis Kroes) ‘goud’ in zijn handen had om met deze groep volgend jaar te werken en zo te proberen te promoveren naar de vierde klasse. 

Voorzitter Peter Coenen richtte zich hierna nog tot Patrick en het publiek en met een daverend applaus werd trainer Patrick Nabuurs, die niet alleen binding had met zijn selectie maar ook met ‘alles’ wat De Zwaluw was, bedankt voor zijn inzet en het mooie jaar wat wij met zijn allen hebben mogen beleven. 

Conclusie en bedankje
Uiteindelijk durf ik te constateren dat de nederlaag geen smet zal brengen op het jubileumfeest. Immers de liefde voor De Zwaluw overwint ook deze teleurstelling. Spelers, begeleiders, bestuur, leden en alle supporters zullen dit weekend onvergetelijk doen worden. Ik, bestuurslid van de supportersclub, bedank alle spelers van het eerste en natuurlijk ook de begeleiding: Patrick, Henk, Twan en Wesley voor de met name heerlijke tweede seizoenshelft en uiteraard dit toetje. 

Ik feliciteer het bestuur en alle leden met het 100-jarige bestaan van De Zwaluw. Het bestuur dat zich gigantisch heeft ingezet om dit jubileumweekend tot een geweldig weekend te maken. Samen met de vele vrijwilligers van De Zwaluw is er enorm veel werk verricht. Dus alles wat de Zwaluw is: laten we er een geweldig mooi feest van maken. Het Zwaluwvogeltje fladdert uiteindelijk weer vrolijk rond in mijn hart: ALLEZ LES BLEUS. Fijn jubileumweekend en voor straks een welverdiende fijne vakantie voor jullie allemaal. 

Tekst: Arno van Haren. Foto's: Ed van Alem.

« ga terug
Van Neerven Sport Autoservice VDB Spar Boere Evelien Kersten Assurantiën Kapsalon Annemarie Aben Reclame Cuijk Bouwbedrijf Kerstens V.O.F.